Deze reeks heet ‘uit liefde voor de stad’. Aan de reacties erop merk ik, dat ik niet de enige ben die van deze stad houdt. Mijn stad, Tilburg, wordt dan onze stad. Vandaag ervoer ik dat opnieuw door naar een lezing in Museum De Pont te gaan. Het ging over de...

  Ik liep vanochtend van mijn huis naar het museum waar ik werk. Onderweg was me weinig opgevallen, behalve dan dat de dag grauw begonnen was. Ik wist toen nog niet dat het zo zou blijven, dus bleef ik net zo blijmoedig als ik was opgestaan. Ik nam mij voor die...

  Het beeld kwam in de vorige aflevering al even ter sprake, omdat zich een drama met Roodkapje had afgespeeld nabij onze Tilburgse heilige, Petrus Donders, alias Peerke. Ik blijf nog even in de buurt dus. Zeer gemengde gevoelens maken zich van mij meester bij...

  Soms lijkt de werkelijkheid meer op fictie dan op zichzelf. Het zijn de momenten waarop je gaat twijfelen aan zowel rede als toeval. Je kunt ze niet vaak genoeg hebben, die momenten, want ze voeden de ziel. Zo liep ik na drie weken vakantie in het land der...

  ‘Je maintiendrai’ zegt ons vaderlandse wapen. De stadsmens handhaaft  vooral zichzelf en geeft niet op. Voor sommigen is dat eenvoudig, voor anderen lastig. Dat is een natuurwet. Hoe meer dieren of mensen op een kluitje, des te meer wordt leven overleven, waar...

                    Ik kwam haar altijd tegen wanneer ik van mijn huis naar de Jumbo wandelde. Ze  was geposteerd bij een van de twee snackbars die mijn straat rijk is. En op de terugweg ontmoette ik dan steeds weer...

  Een winterdag in een winter die geen winter lijkt te mogen worden. Voor me uit gaat een vrouw. Niet naar de Filistijnen, want zo heette dat café op de hoek toen ik er nog wel eens kwam. Je mocht er nog roken. Lange bomen die later ook niet meer mochten...

  De liefde voor de stad is als de liefde voor een mens, niemand is volmaakt, zelfs je geliefde niet, dus hou je van hem of haar inclusief alle kleine gebreken. De liefde wordt niet minder door een scheve neus, een rare navel of een ander klein onhebbelijk...

  Ach, het vrije woord, hoogst actueel, maar er zijn er altijd die het niet begrijpen. Nog maar een paar weken geleden deed ik hier mijn beklag over het gemeentelijke verbod op genieten in het Tilburgse Wilhelminapark, en ziet: een medestander vond me niet ver...

  Op vrijwel alle werkdagen passeer ik dit bord. Aanbeland op dit punt van mijn wandeling van werk naar huis steek ik meestal een sigaret op. Ik wist al dat deze bijna dwangmatige handeling – behalve met mijn onmiskenbare nicotineverslaving – ook samenhangt met...

  Een oprechte verontschuldiging is een prachtig gebaar, als iemand met oprechte spijt over zijn daden haar aanbiedt. Hoewel we een verontschuldiging mogen weigeren, getuigt aanvaarding ervan als een teken van edelmoedigheid en beschaving. De waarde van excuses...

  In de tuin van mijn nieuwe eigen huis, natuurlijk in mijn geliefde stad, vond ik vandaag een leeg slakkenhuis, restant van een merelontbijtje. Ik rustte even uit van het klussen en keek naar de lege huizen. Stel je eens voor, zo dacht ik toen, je huis heb je...

  Zowel het begin als het eind van mijn werkdagen zijn een feest: ik loop van mijn huis in de Goirkestraat naar het museum en weer terug. Ik kom dan halverwege door ons prachtige Wilhelminapark. De wandeling warmt me op voor de dag en – vice versa – helpt ze me...

Hout, multiplex, olieverf Wie kent niet de borden bij grote infrastructurele projecten die ons laten weten wie de prachtige nieuwe brug of het fraaie verkeersknooppunt hebben gerealiseerd en gefinancierd. In al haar werk kiest deze kunstenaar voor de ironische...

  Al jarenlang loop ik vrijwel dagelijks langs boekhandel Livius in de Nieuwlandstraat, respectievelijk onze beste boekwinkel en een van onze mooiste straten. Soms  ga ik er zelfs naar binnen om te neuzen of te kopen.  Voor de deur staat een drietredig trapje van...